یاس نبوی

رمضان اسمی از اسماء الهی می باشد و نباید آن را به تنهایی ذکر کرد. مثلا ً بگوییم رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنی ماه را باید به اسم اضافه نمود.
در این زمینه هشام بن سالم از حضرت امام محمد باقر (ع) نقل روایت می نماید و می گوید:
ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابی جعفر امام باقر (ع) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم
امام علیه السلام فرمود: نگویید این است رمضان و نگویید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامی از اسماء الله است که نمی رود و نمی آید که شی ء زائل و نابود شدنی می رود و می آید، بلکه بگویید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم، اسم الله می باشد، و ماه رمضان ماهی است که قرآن در او نازل شده است و خداوند آن را «مثل» و «عید» قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ، عیسی بن مریم (سلام الله علیه) را برای بنی اسرائیل مثل
قرار داده است، و از حضرت علی بن ابی طالب (ع) روایت شده که حضرت فرمود: شما به راستی نمی دانید که رمضان چیست و چه فضائلی در او نهفته است.